Geteisterd door angstaanvallen begon ik met tekenen. Ik leerde ‘mislukkingen’ te veranderen in iets moois en herontdekte mijn veerkracht.
Dat ging niet vanzelf. Vijf jaar geleden kantelde mijn wereld. Sinds die tijd zoek ik naar een manier om mijn kalmte te hervinden. En vooral: die te bewaren. Met wisselend succes.
Toen het leven vorig jaar weer uit de bocht vloog, stortte ik in. Ik werd overvallen door angstaanvallen. Acht per dag. Gevolgd door slapeloze nachten. Ik durfde de deur amper uit. Met vallen en opstaan zocht ik mijn weg terug naar een lichter leven.
Toevalstekenen
Na zes maanden zoeken (therapie, tantra, stapels zelfhulpboeken) had ik een beginnetje te pakken. Nog weer zes maanden later weet ik: voor een lichter leven, waarin ik me niet meer uit mijn centrum laat slingeren door emoties en gedachten, heb ik een dagelijks ritueel nodig.
Een ritueel dat me helpt tot rust te komen. Waarmee ik de grote emoties uit mijn lichaam, hup, op papier zet. Een ritueel dat me uitnodigt mijn gevoelens en gedachten te bevragen. Zodat ik iets leer over mezelf – en zo de volgende tegenslag weer wat beter aankan. Zo wordt mijn leven stapje voor stapje lichter.
Dat ritueel heet toevalstekenen. Het is een combinatie van mindfulness, creatieve expressie en zelfonderzoek. Dat ritueel deel ik graag met iedereen die wil leren hoe haar* emoties haar kunnen helpen richting te geven aan haar leven. En dat doe ik voor gratis.
Want ik geloof in zachte veranderkracht. En ik geloof dat individuele verandering bijdraagt aan collectieve verandering. Want jij bent niet alleen één mens – je bent onderdeel van allerlei groepen mensen. Je beïnvloedt anderen. Die weer anderen beïnvloeden. Etc. Zo kunnen we samen het systeem veranderen. En dat is keihard nodig.
Of het nu gaat over wonen, racisme of klimaat; ons systeem is in crisis. Dat levert chaos en ongemak op. Vroeg of laat raken de schokken ons allemaal. Dus: hoe houd je balans? Zodat je bij kunt dragen aan een prettig leven voor jou – en voor wie je lief is – op een gezonde planeet?
Heel simpel: door klein te beginnen. Met toevalstekenen. Liefst elke dag. En weet je?Je hoeft er niet eens voor te kunnen tekenen 🙂
Ook aan de slag?
Ik richtte, temidden van angst en chaos, het Teken & Vertraag Verbond op. Omdat ik ook graag sámen wilde tekenen. Het Teken & Vertraag Verbond is een club voor mensen die (denken dat) ze niet kunnen tekenen.
We creëren als een vorm van mindfulness. Een soort meditatie, maar dan met schaar, Oost-Indische inkt of verf. We kijken eerlijk naar alle emoties die daarbij los komen. Kijken met liefdevolle aandacht naar dat wat op papier verschijnt. Tot slot bevragen we onze tekening. Zo vinden we antwoorden op vragen waar onze rationele geest geen grip op krijgt.
Zo rusten we bewust op het kruispunt van creativiteit en zelfonderzoek. Leren we onszelf beter kennen. En dragen we daardoor vanuit een liefdevoller Zelf bij aan onze gezamenlijke wereld.
Teken je mee?
Leer hier meer over toevalstekenen, solo of samen!
*) in plaats van haar mag je hier ook hem of hen lezen – net hoe het voor jou beter voelt.